Υποχονδρίαση

Με τον όρο υποχονδρίαση, εννοούμε το άγχος το οποίο έχει κάποιος για το φόβο μήπως νοσήσει στο μέλλον από μία σοβαρή ασθένεια.  Πρόκειται για ένα ψυχοσωματικό σύμπτωμα.  Ο ασθενής αυτός, πιστεύει στο τέλος ότι όντως πάσχει από κάτι, χρειάζεται συνεχώς ιατρική βεβαίωση η οποία πάντα δείχνει ότι είναι υγιής, ανακουφίζεται παροδικά και στη συνέχεια πάλι σκέφτεται τα ίδια πράγματα.  Νιώθει καχυποψία για τους γιατρούς, οι οποίοι δε βρίσκουν την ασθένειά του, ενώ άλλοι καταλαβαίνουν ότι τελικά δεν πάσχουν αλλά πάλι αγχώνονται για το αν στο μέλλον νοσήσουν.  Η θεραπεία πολλές φορές έγκειται στο να μάθει ο ασθενής μέσω της βοήθειας του ψυχολόγου, να ελέγχει τα συμπτώματα τα οποία νιώθει με τεχνικές χαλάρωσης, αναπνοών, διαχείρισης του άγχους. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι υπάρχει σίγουρη σύνδεση μεταξύ των σωματικών και των συναισθηματικών συμπτωμάτων.  Το στρες μπορεί να προκαλέσει μυϊκή ένταση και άρα πόνους.  Η υπερβολική ανησυχία και το άγχος που εμφανίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό, τη στιγμή που νιώθει κάποιος αυτά τα συμπτώματα, οδηγούν σε εντονότερα συμπτώματα και κατ' επέκταση στην εμφάνιση της υποχονδρίασης.  Σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς προσδοκούν ότι θα πρέπει να είναι δυνατοί ώστε να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής και όταν αυτό συμβαίνει τότε το άγχος τους μετατρέπεται σε ψυχοσωματικό σύμπτωμα. Συχνά οι άνθρωποι υπερεστιάζουν στα σωματικά προβλήματα, για να αποφύγουν τις συγκρούσεις σε ενα οικογενειακό πρόβλημα.  Κάποιες φορές πάλι, ένας άνθρωπος, ίσως νιώθει τόσο ανήμπορος, που φαντάζεται ότι αν ποτέ αποκτήσει μία σοβαρή νόσο δεν θα μπορέσει να παλέψει.  Έτσι μαθαίνει σε αυτή την αδυναμία η οποία μεταφράζεται ως ασθένεια.  Σε αυτή την περίπτωση, η περιποίηση των γύρω του, ενισχύουν το πρόβλημά του. Η  θεραπεία της υποχονδρίασης στηρίζεται στην ψυχοθεραπεία η οποία είναι απολύτως αναγκαία.  Θα πρέπει να αποβληθεί το άγχος, να μάθει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, να μάθει να έχει απόλυτο έλεγχο του σώματός του και να βρει τρόπους να καλύψει διαφορετικά τις ανάγκες του και όχι μόνο μέσω της κατά φαντασίαν ασθένειας. Από την άλλη πλευρά τα φάρμακα που συνιστώνται είναι κυρίως ηρεμιστικά και αγχολυτικά και δεν ωφελούν ιδιαίτερα.  Συνήθως δημιουργούν επισπρόσθετα προβλήματα λόγω των παρενεργειών τους.   Μαρία Νομικού Ψυχολόγος