Στηθάγχη

Όταν λέμε στηθάγχη εννοούμε κρίσεις καρδιακού πόνου, βραχείας διάρκειας και χωρίς να υπάρχει ένδειξη βλάβης του μυοκαρδίου. Αποδίδεται σε παροδική σύσπαση των στεφανιαίων αγγείων οπότε πε-ριορίζεται η αιμάτωση του μυοκαρδίου. Άλλοι δέχονται ότι ο πόνος είναι αποτέλεσμα της περιορισμένης οξυγόνωσης και άλλοι ότι οφείλεται στην άθροιση προϊόντων του μεταβολισμού π.χ. του γαλακτικού οξέος. Το κυριότερο αίτιο της στηθάγχης είναι η αθηροσκλήρωση. Τα συμπτώματα είναι: -    Πόνος, συνήθως οπισθοστερνικός, συσφιγκτικός ή πιεστικός και συνήθως επεκτείνεται προς το αριστερό χέρι. Ο πόνος διαρκεί συνήθως 2 - 10΄. -    Μερικές φορές όμως είναι δυνατό να μην υπάρχει πόνος, αλλά το άτομο να έχει ένα αίσθημα βάρους ή πίεσης στον θώρακα ή απλά δυσφορία. -    Ο πόνος της στηθάγχης διαφέρει, και αυτό είναι σχετικό, από τον πόνο του εμφράγματος στα εξής: α)διαρκεί λίγο, β)εκδηλώνεται μετά από κόπωση, κρύο κα.και γ)περιορίζεται ή παύει με τη χρήση νιτρωδών φαρμάκων. Η διάγνωση της στηθάγχης τίθεται βάσει της εικόνας του ηλεκτροκαρ-διογραφήματος, αλλά κυρίως από την εικόνα του ασθενούς. Το ηλεκτρο-καρδιογράφημα μας δίνει ευρήματα μόνο αν ληφθεί την ώρα της κρίσης. Η θεραπεία συνίσταται σε: -    Νιτρώδη και νιτρικά φάρμακα (δειυρύνουν τα στεφανιαία αγ-γεία - αγγειοδιασταλτικά). Στην κρίση δίνουμε νιτρογλυκερίνη επειδή δρα γρήγορα. Προληπτικά το άτομο παίρνει τετρανιτρική ερυθρόλη κλπ. Αυτά δρουν για μακρύτερο χρονικό διάστημα. -    Το άτομο πρέπει να αποφεύγει την υπερβολική σωματική άσκη-ση, το κρύο, το άγχος και γενικά τις ψυχικές δοκιμασίες (χρήση ηρεμιστικών φαρμάκων).   Δημήτριος Κρυπωτός Ιατρός Παθολόγος