Ρευματοειδής αρθρίτιδα Θεραπεία

Η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας διακρίνεται σε:  

1. Φαρμακευτική.

2. Φυσικοθεραπευτική και αποκατάσταση.

3. Χειρουργική.

   

1. Φαρμακευτική

    Πλήθος φαρμάκων όπως μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη, φάρμακα θεραπείας βάσης (ανθελονοσιακά, χρυσός…), κορτικοειδή, ανοσοκατα-σταλτικά (μεθοτρεξάτη, κυκλοφωσφαμίδη, αζαθιοπρίνη) και κυκλοσπο-ρίνη. Η επιλογή, η δοσολογία και ο χρόνος χορήγησης θα εξαρτηθεί από πλήθος παραγόντων όπως:       Η έκταση και η βαρύτητα της φλεγμονής.       Η προσβολή ζωτικών οργάνων.       Τα τυχόν συνυπάρχοντα προβλήματα υγείας των ασθενών κλπ.   Απαιτεί πείρα, γνώσεις και ενδιαφέρον για τον ασθενή. Σημαντική είναι η συνεργασία με τον ασθενή και την οικογένειά του.  

2. Φυσικοθεραπεία - αποκατάσταση

  Λειτουργική αξιολόγηση του πάσχοντος από Ρευ-ματοειδή Αρθρίτιδα (American College of Rheu-matology 1991)  

1. I. Ικανός για τις καθημερινές του δρα-στηριότητες

 

1. II. Ικανός για τις καθημερινές του δρα-στηριότητες όπως αυτοεξυπηρέτηση και επαγγελματικές δραστηριότητες. Εμφανίζει όμως δυσκολία στις εξω-επαγγελματικές του δραστηριότητες

  III.    Ικανός μόνο για αυτοεξυπηρέτηση  

1. IV. Περιορισμός σε όλες τις δραστηριό-τητες της καθημερινής του ζωής

  Σημαντική είναι η προσφορά τους από την έναρξη και καθ’ όλη την  διάρκεια της νόσου. Πριν την επιλογή του κατάλληλου προ-γράμματος φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης είναι αναγκαία η προσεκτική αξιολόγηση τόσο του ασθενούς όσο και των αναγκών της καθημερινής του ζωής.   Ανάλογα με την λειτουργική του κατάσταση κατατάσσουμε τον ασθενή σύμφωνα με τον πίνακα 2 ενώ το ερωτηματολόγιο στον πίνακα 3 μας βοηθάει να αξιολογήσουμε τις ανάγκες του και να τον βοηθήσουμε υπερνικώντας κάθε εμπόδιο προερχόμενο από τον ίδιο ή το περιβάλλον, να τις ικανοποιήσει.   Στο οξύ στάδιο προφυλάσσουμε με την κατάλληλη τοποθέτηση ή με νάρθηκες τις αρθρώσεις ιδιαίτερα τους καρπούς, τα γόνατα, τα ισχία από συγκάμψεις και εφαρμόζουμε κρύο εκτός και αν αυτό προκαλεί ή αυ-ξάνει την δυσκαμψία οπότε και αντενδείκνυται. Επίσης εφαρμόζουμε ασκήσεις διάτασης.  

Ερωτηματολόγιο (Pincus 1987)

1. Μπορείτε να ντυθείτε, να φορέσετε και να δέσετε τα παπούτσια σας, να κουμπωθείτε και να ξεκουμπωθείτε;

2. Να ξαπλώσετε και να σηκωθείτε;

3. Να φέρετε ένα φλιτζάνι ή ένα ποτήρι στο στόμα σας;

4. Να περπατήσετε έξω από το σπίτι σας σε ομαλό οδόστρωμα;

5. Να πλύνετε και να σκουπίσετε το σώμα σας;

6. Να σκύψετε και να σηκώσετε από το δάπεδο ένα ρούχο;

7. Να χειριστείτε διάφορους διακόπτες;

8. Να μπείτε και να βγείτε από ένα αυτοκίνητο;

    Στο υποξύ στάδιο προσθέ-τουμε ενεργητικές ασκήσεις, υ-ποβοηθούμενες και ιδιοδέκ-τριας νευρομυϊκής διευκόλυν-σης (PNF), εφαρμόζουμε θερ-μότητα (επιπολής όπως παραφι-νόλουτρα κ.ά., ή εν τω βάθει ό-πως υπερήχους) και προφυλάσ-σουμε με κατάλληλους νάρθη-κες ή κηδεμόνες τις αρθρώσεις.   Στο χρόνιο στάδιο εκτελού-νται ασκήσεις ενεργητικές με ή χωρίς αντίσταση ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς. Επίσης βοηθούν τα κατάλληλα προ-γράμματα αερόβιων ασκήσεων όπως και η υδροκινησιοθεραπεία.   Σημαντική είναι η προσφορά των υποβοηθητικών μέσων στην καθημε-ρινή δραστηριότητα του ασθενούς.   Κατάλληλα μπαστούνια, πλαίσια βάδισης ή αναπηρικά αμαξίδια, ειδι-κά κατασκευασμένα σκεύη κουζίνας, μικροσυσκευές όπως και η κατάλ-ληλη διαμόρφωση του εσωτερικού του σπιτιού καθιστούν την ζωή του άνετη και ασφαλή. Επίσης κατάλληλα εξαρτήματα και επινοήσεις τον βοηθούν να γράψει, να ζωγραφίσει, να έρθει σε επικοινωνία με τους άλλους ή ακόμα και να εργαστεί στον κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο.   Ειδική μέριμνα απαιτείται για να επιλέξουμε τα κατάλληλα υποδήματα που θα προσφέρουν άνεση, σταθερότητα και ασφάλεια αποφεύγοντας την δημιουργία ή επιδείνωση παραμορφώσεων από την περιοχή των άκ-ρων ποδών.  

3. Χειρουργική θεραπεία

  Πιθανόν να χρειαστεί τόσο από τους τένοντες όταν αυτοί φλεγμαίνουν έντονα ή έχουν υποστεί ρήξη όσο και τις αρθρώσεις όταν έχουν υποστεί σημαντική βλάβη (οστεοτομία, ολική ή μερική αρθροπλαστική).   Δημήτριος Κρυπωτός Ιατρός – Παθολόγος