Πιεσοθεραπεία

Πρόκειται για μια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης η οποία αποσκοπεί στην ταχύτερη παροχέτευση της περίσσειας μεσοκυττάριου υγρού καθώς και στη βελτίωση της φλεβικής και λεμφικής κυκλοφορίας της πάσχουσας από κυτταρίτιδα περιοχής.  Συγκεκριμένα ενεργεί μέσω εφαρμογής πιεστικών δυνάμεων οι οποίες προσομοιάζουν με τις φυσιολογικές πιέσεις και υποκαθιστούν με τεχνητό τρόπο τη λειτουργία του πελματιαίου αντανακλαστικού τόξου, της μυϊκής αντλίας και της δράσης των φλεβικών τοιχωμάτων. Επομένως η μέθοδος της πιεσοθεραπείας πρέπει να εφαρμόζεται σε άτομα που παρουσιάζουν προβλήματα στάσης στη φλεβική και λεμφική κυκλοφορία, πιθανώς από ανεπάρκεια των τοπικών αγγειακών βαλβίδων. Η πίεση ασκείται στο σώμα μέσω ειδικών ελαστικών κατασκευών (αεροθαλάμων).  Η τελευταία αυξομειώνεται με τη βοήθεια ειδικών ρυθμίσεων που γίνονται στη συνδεδεμένη με τον αεροθάλαμο αντλία.  Οι αεροθάλαμοι είναι ειδικά κατασκευασμένοι ελαστικοί αερόσακοι οι οποίοι έχουν το χαρακτηριστικό ότι προκαλούν αύξηση της πίεσης από την περιφέρεια των άκρων προς το κέντρο.  Η υψηλότερη πίεση που εφαρμόζεται στην περιοχή του αστραγάλου δεν ξεπερνά τα 129mm Hg προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική αύξηση της πίεσης σε σχέση με την αντίστοιχη συστολική και η διαταραχή της διατροφής των ιστών. Για κάθε σημείο του σώματος διατίθενται στο εμπόριο διαφόρου μεγέθους αεροθάλαμοι.  Κατά τη τοποθέτησή τους πρέπει να καλύπτεται όλη η πάσχουσα περιοχή ώστε να αποτραπεί τυχόν διοχέτευση αίματος ή λέμφου προς τις ακάλυπτες από τους αεροθαλάμους περιοχές και όχι προς την καρδιά.  Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται η αλληλοεπικάλυψη των ελαστικών αεροθαλάμων κατά την τοποθέτησή τους στην πάσχουσα περιοχή. Η γεννήτρια παραγωγής πίεσης (αντλία) είναι υπεύθυνη για την κατανομή των πιέσεων που απαιτούνται στη θεραπεία.  Θα πρέπει να παρέχει ένα ευρύ φάσμα λειτουργίας, αφού οι πιέσεις που απαιτούνται είναι διαφορετικές σε κάθε περίπτωση.  Επίσης πρέπει να έχει τη δυνατότητα ρύθμισης της διάρκειας άσκησης της πίεσης και των μεσοδιαστημάτων μεταξύ αύξησης και ελάττωσης της πίεσης για κάθε ένα από τα τμήματα ξεχωριστά. Τα φυσιολογικά αποτελέσματα της πιεσοθεραπείας είναι η αποστράγγιση της υπο θεραπεία περιοχής από τη λιμνάζουσα ποσότητα φλεβικού αίματος και λέμφου, η πρόκληση ενός ευχάριστου αισθήματος ξεκούρασης, η πιθανή εξαφάνισης των σάκων κάτω από τα μάτια, η αύξηση της διούρησης και η βελτίωσης της ακμής του προσώπου. Οι μορφές κυτταρίτιδας που αντιμετωπίζονται καλύτερα με τη βοήθεια της πιεσοθεραπείας είναι τα αρχόμενα στάδια κυτταρίτιδας καθώς και οι μορφές εκείνες της νόσου που αποδίδονται είτε σε διαταραχή της ομαλής λεμφικής και φλεβικής παροχέτευσης των ιστών, είτε σε ελάττωση του τόνου των λείων μυϊκών ινών των τοιχωμάτων των αγγείων.  Η κυτταρίτιδα που εντοπίζεται στο κοιλιακό τοίχωμα δε μπορεί να θεραπευτεί με αυτή τη μέθοδο. Ο ασθενής τοποθετείται σε ανάρροπη θέση.  Στη συνέχεια και αφού τοποθετηθούν κατάλληλα οι ελαστικοί επίδεσμοι επιλέγεται το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα, ανάλογα με την περιοχή και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του δέρματος.  Ο χρόνος της κάθε συνεδρίας είναι περίπου 25 λεπτά.  Το άτομο πρέπει να αισθάνεται τις πιέσεις χωρίς παράλληλα ασφυκτικά φαινόμενα.  Μετά το τέλος της συνεδρίας, το άτομο παραμένει στο κρεβάτι του για 15 λεπτά ακόμη. Οι περιοχές που υποβάλλονται σε θεραπεία πρέπει να είναι τελείως απελευθερωμένες από ρούχα και κοσμήματα.  Ο χρόνος του φουσκώματος της αντλίας πρέπει να είναι περίπου διπλάσιος από τον αντίστοιχο χρόνο ξεφουσκώματος.  Το μέγιστο της πίεσης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι τα 65 mm Hg.  Η θεραπεία μπορεί να γίνει και δύο φορές ημερησίως, με άσκηση όμως λιγότερης πίεσης.  Πριν την εφαρμογή της πιεσοθεραπείας, συστήνεται η ελαφρά μάλαξη της περιοχής.  Για καλύτερα αποτελέσματα, η πιεσοθεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο γυμναστικό πρόγραμμα.

• Αντένδειξη εφαρμογής αυτής της μορφής θεραπείας είναι η οξεία φάση φλεγμονών, οι χωροκατακτητικές επεξεργασίας, η υπέρταση και η καρδιακή ανεπάρκεια.

  Σταύρος Κων/νου Αρχοντάκης Ιατρός – Αισθητικός