Παθήσεις κροταφογναθικής άρθρωσης

Εκτός από τις παθήσεις του στόματος υπάρχουν και οι παθήσεις της κροταφογναθικής άρθρωσης.  Είναι ευάλωτες σε διάφορες παθήσεις όπως είναι η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και κάποιες φλεγμονές.  Όταν ανοίγετε το στόμα σας, η κάτω γνάθος κινείται προς τα κάτω και εμπρός. Για την φυσιολογική κίνηση της γνάθου οι κροταφογναθικές αρ-θρώσεις πρέπει να δουλεύουν συγχρονισμένα. Αν η κίνηση και των δυο αρθρώσεων δεν είναι συγχρονισμένη, ο δίσκος που διαχωρίζει την κάτω γνάθο από το κρανίο μπορεί να φύγειαπο την θέση του προκαλώντας δυσλειτουργία της γνάθου. Αν το στόμα σας ανοίξει γρήγορα, με βια ή πάρα πολύ, η γνάθος μπορεί να εξαρθρωθεί. Η ένταση και το άγχος συνήθως δημιουργεί τριγμό των δοντιών.  Πολλοί νομίζουν πως δεν το κάνουν, αλλά ίσως το κάνουν τη νύχτα κατά τη διάρκεια του ύπνου τους.  Αυτή η υπερβολική χρήση τηε κροταφογναθικής άρθρωσης και των υποστηρικτικών μυών μπορεί να προκαλέσει πόνο στην γνάθο και πονο-κέφαλο, όταν σηκ΄νεστε το πρωΐ. Ο πόνος που σχετίζεται με τις παθήσεις των κροταφογναθικών μπορεί να κυμαίνεται από μικρός μέχρι σοβαρός και η κατάσταση μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Τα συμπτώματα για τις κροταφογναθικές παθήσεις είναι η ευαισθησία των μυών της γνάθου,ένας βουβός πόνος μπροστά από το αυτί, ένας ήχος κλικ ή αίσθηση τριψίματος, όταν ανοίγετε το στόμα σας ή μασάτε, κλείδωμα της άρθρωσης, που δυσκολεύει το άνοιγμα ή το κλείσιμο του στόματος.  Ο γιατρός κατά την εξέταση, εξετάζει τη σύγκλειση της άνω και κάτω γνάθου και ακροάζεται για τυχόν ήχους που κάνει το σαγόνι. Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλ΄υψει διαταραχές στην ευθυγράμμιση των δοντιών και στην κίνηση της γνάθου.   Καταστάσεις όπως ένα ογκώδες σφράγισμα, ένα στραβό δόντι, ένα μετατοπισμένο δόντι εξ’ αιτίας παλαιότερης απώλειας κάποιων άλλων δοντιών ή κάποια συγκε-κριμένα κληρονομικά χαρακτηριστικά, μπορεί να ευθύνονται για την κακή ευθυγράμμιση και τον επακόλουθο πόνο. Επιπλέον, εξετάζοντας την φθορά της άρθρωσης ο οδοντίατρος μπορεί να εξακριβώσει αν τρίβετε χρονίως τα δόντια σας. Με την αφή πάνω από την άρθρωση, ενώ κινείται, ο οδοντίατρος μπορεί να εξακριβώσει το αίτιο της πάθησης. Επίσης, η ακτινογραφία ή η μαγνητική τομογραφία, μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό να ελέγξει τις διαταραχές. Η θεραπεία  έγκειται στη μη συχνή χρήση όσο γίνεται, της γνάθου και στη χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.  Ταυτόχρονα μπορεί να συστηθεί διορθωτική οδοντική θεραπεία, μασελάκι, προστασία για τον ύπνο και τέλος εγχείρηση αν δεν διορθωθεί το πρόβλημα με όλα τα παραπάνω.  Ωστόσο, μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε το πρόβλημα αποφεύγοντας το μάσημα τσίχλας, τα κολλώδη φαγητά, τις καραμέλες και γενικά τις τροφές που απαιτούν πολύ ώρα μάσημα.  Κατά το χασμουρητό καλό είναι το στόμα να μην ανοίγει υπερβολικά και τέλος για όσους είναι υπερβολικά στρεσαρισμένοι, καλό θα είναι να καταφύγουν σε χαλαρωτικές θεραπείες.   Επιμέλεια και μετάφραση κειμένου Πηγές: www.dental.com / www.dentist.com