Οσφυαλγία

Τι είναι η οσφυαλγία; Οσφυαλγία ονομάζουμε τον πόνο στην «μέση», δηλαδή σε μια περιοχή όπου βρίσκονται οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι. Ποιους αφορά; Πρόκειται για μια από τις συχνότερες ασθένειες. Αφορά όλες τις ηλικίες, άνδρες και γυναίκες. Περίπου 80% των ανθρώπων θα έχουν ένα τουλάχιστον επεισόδιο οσφυαλγίας στην ζωή τους. Τι πρέπει να προσέχω; Μερικοί παράγοντες σχετίζονται με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης πόνου στην μέση. Τέτοιοι παράγοντες είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η καθιστική εργασία, η πολύ έντονη φυσική άσκηση, το εργασιακό stress, η απογοήτευση από την εργασία, το άγχος και η κατάθλιψη. Επιπλέον, η οσφυαλγία είναι συχνότερη στις γυναίκες από τους άνδρες και αυξάνει με την ηλικία. Τα αίτια της οσφυαλγίας είναι πολλά, αλλά στο 85% περίπου των ασθενών δεν εξακριβώνεται συγκεκριμένο αίτιο. Τα συνηθέστερα αίτια είναι οι κακώσεις των δίσκων που βρίσκονται ανάμεσα στους σπονδύλους, η καταστροφή των αρθρώσεων μεταξύ των σπονδύλων, η ολίσθηση του ενός σπονδύλου πάνω στον άλλο, η κήλη του δίσκου και η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα. Σπανίως μπορεί να υπάρχει κάποιο σοβαρό σπονδυλικό αίτιο όπως λοίμωξη, κάταγμα ή όγκος, ή μία πολύ σπάνια κατάσταση, το σύνδρομο ιππουρίδας που προκαλεί πόνο στη μέση μαζί με αδυναμία και διαταραχές στην ούρηση. Υπάρχουν φυσικοί τρόποι θεραπείας; Αν και η οσφυαλγία είναι μια σοβαρή κατάσταση, συνήθως περνάει γρήγορα. Αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος είναι:

1. Να παραμείνει δραστήριος. Παλιότερα υπήρχε η αντίληψη ότι η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι ωφελεί την πάθηση. Σήμερα έχει αποδειχθεί ότι η ακινητοποίηση δεν ωφελεί αλλά αντίθετα παρατείνει τον πόνο. Η γρήγορη κινητοποίηση ανακουφίζει από τον μυϊκό σπασμό και εμποδίζει την απώλεια μυϊκής δύναμης. Πρέπει να αποφεύγονται όμως οι βαριές δραστηριότητες.
2. Να χρησιμοποιήσει ζεστά επιθέματα για περίοδο συνήθως μέχρι μία εβδομάδα.
3. Ασκήσεις στην οσφύ και διατάσεις, όχι εξ αρχής όταν ο πόνος είναι πολύ δυνατός αλλά μετά από λίγες μέρες. Συνιστώμενες δραστηριότητες είναι το περπάτημα, το κολύμπι, το στατικό ποδήλατο και η ελαφρά αεροβική άσκηση.
4. Φυσικοθεραπείες, όταν πόνος επιμένει περισσότερο από 4-6 εβδομάδες.
5. Ο βελονισμός δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθά, ενώ η yoga και το μασάζ βοηθούν σε χρόνιες περιπτώσεις.

  Ποια φάρμακα χρησιμοποιούνται; Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνότερα είναι τα παυσίπονα και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Ισχυρότερα παυσίπονα, όπως τα οπιοειδή, χρησιμοποιούνται σε βαριές περιπτώσεις. Συχνά χορηγούνται και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, τα οποία όμως μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία. Μερικοί γιατροί εφαρμόζουν τοπικά αναισθητικά ή επισκληρίδιες ενέσεις κορτιζόνης. Πως μπορώ να αποφύγω το επόμενο επεισόδιο; Η καλή φυσική κατάσταση και η τακτική καθημερινή άσκηση είναι από τα σημαντικότερα μέτρα. Η άσκηση πρέπει να περιλαμβάνει ενδυνάμωση των μυών του ισχίου, της ράχης και της κοιλιάς. Πρέπει να αποφεύγονται δραστηριότητες με επαναλαμβανόμενο σκύψιμο ή μεγάλη φόρτιση στην σπονδυλική στήλη. Όσοι κάνουν καθιστική εργασία πρέπει να αλλάζουν συχνά τις ρυθμίσεις στην καρέκλα τους, ώστε να μην βρίσκονται συνεχώς στην ίδια θέση και να κάνουν συχνά μικρά διαλείμματα. Όσοι κάνουν βαριές εργασίες θα πρέπει να αποφεύγουν την πολύ έντονη φόρτιση της σπονδυλικής στήλης μέχρι να υποχωρήσει ο πόνος.   Δρ. Δημήτρης Λάσκος, Ρευματολόγος και Δρ. Σουζάνα Γαζή, Ρευματολόγος Νοσοκομείου ΚΑΤ Πηγή: Ελληνικός Σύλλογος Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση