Νόσος του Meniere διάγνωση και θεραπεία

Η νόσος του Meniere παρουσιάζεται με:   ¯    Ιλίγγους, συνοδευόμενους από ναυτία και έμμετο. ¯    Έκπτωση της ακοής και παραμόρφωση των ήχων. ¯    Θόρυβο, όπως εμβοές, κουδούνισμα ή βρυχηθμό στα αυτιά σας. ¯    Αίσθηση πληρότητας και πίεσης στο αυτί.   Τα συμπτώματα της νόσου Meniere περιγράφηκαν πάνω από έναν αιώνα πριν από τον Γάλλο που ονομαζόταν Prosper Meniere. Τα συμπτώματα είναι επεισόδια ζάλης κατά τα οποία το δωμάτιο φαίνεται σαν να περιστρέφεται (ίλιγγος), συνοδευόμενα από αυξομειώσεις στην έκπτωση της ακοής, κουδούνισμα στα αυτιά και μια αίσθηση πίεσης στο αυτί που έχει το πρόβλημα. Στην αρχή η νόσος Meniere αρχίζει από το ένα αυτί, αλλά τελικά προσβάλλει και τα δυο στο 25% - 50% των περιπτώσεων των ατόμων με την νόσο. Το αίτιο είναι άγνωστο, αλλά η πάθηση φαίνεται να σχετίζεται με την αύξηση της πίεσης του υγρού του έσω ωτός. Η αυξημένη πίεση πιστεύεται ότι πιέζει τις ευαίσθητες μεμβράνες του λαβυρίνθου - την αίθουσα στο έσω αυτί που είναι γεμάτη υγρό και ελέγχει την ισορροπία και την ακοή - τις παραμορφώνει και κάποιες φορές προκαλεί και την ρήξη τους. Αυτό το τραύμα προκαλεί σοβαρή διαταραχή στην αίσθηση της ακοής και της ισορροπίας.   Διάγνωση   Οι περιοδικές κρίσεις χαρακτηρίζουν την νόσο Meniere. Μεταξύ των κρίσεων που μπορεί να διαρκούν από μερικά λεπτά μέχρι σχεδόν όλη την ημέρα υπάρχουν πολύ λιγότερα συμπτώματα. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια ως σοβαρά, αλλά συνήθως είναι θόρυβος στο αυτί, παραμόρφωση των ήχων, μια αίσθηση πληρότητας ή πίεσης στο αυτί και ίλιγγος που μπορεί να είναι αρκετά σοβαρός και  να προκαλεί ναυτία και έμμετο. Οι κρίσεις μπορεί να γίνονται ολοένα πιο συχνές και σοβαρές. Η πρώτη εξέταση που θα βοηθήσει να γίνει η διάγνωση είναι μια εξέταση της ακοής. Αν δεν βγουν αποτελέσματα, μπορεί να χρειαστεί να γίνουν και άλλες εξετάσεις. Μια τέτοια εξέταση, που ονομάζεται ηλεκτρονυσταγμογράφημα, περιλαμβάνει την έκπλυση του αυτιού με δροσερό ή ζεστό νερό ή αέρα. Κανονικά αυτό σας προκαλεί ένα αίσθημα στροβιλισμού, που κάνει τα μάτια σας να κινούνται από την μια άκρη στην άλλη. Οι αντιδράσεις στον ερεθισμό του κάθε αυτιού καταγράφονται και συγκρίνονται μεταξύ τους και με τις φυσιολογικές αντιδράσεις, για να εξακριβωθεί αν το σύστημα ισορροπίας στο έσω αυτί σας λειτουργεί κανονικά.   Πόσο σοβαρή είναι η νόσος του Meniere   Στους περισσότερους ανθρώπους οι κρίσεις είναι σπάνιες και η πάθηση είναι κυρίως μια απλή ενόχληση. Για λίγα άτομα όμως, η νόσος του Meniere μπορεί να οδηγήσει σε ολοκληρωτική κώφωση και ο ίλιγγος και η συνοδός ναυτία μπορεί να συμβαίνουν συχνά, προκαλώντας σοβαρή ενόχληση.   Θεραπεία   Η θεραπεία για την νόσο του Meniere μπορεί να γίνει με:   ¯    Φάρμακα   Ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει φάρμακα, για να αντιμετωπίσετε τον ίλιγγο, την ναυτία και τον έμμετο που τα συνοδεύουν. Η μείωση των σωματικών υγρών με διουρητικά φάρμακα φαίνεται να βοηθάει κάποιους ανθρώπους. Μερικές φορές ο γιατρός μπορεί να σας χορηγήσει ένα ηρεμιστικό, για να σας ανακουφίσει από την αγωνία που συνοδεύει μια σοβαρή κρίση. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί αν η φαρμακευτική αγωγή είναι χρήσιμη, γιατί η νόσος του Meniere υποχωρεί και επιλύεται από μόνη της.   ¯    Άλλες επιλογές   Όταν τα άλλα μέτρα δεν βοηθούν, μπορεί να γίνει μια επέμβαση κατά την οποία η γενταμυκίνη, ένα αντιβιοτικό που είναι τοξικό για το έσω αυτί. Αυτό μειώνει την επίδραση που ασκεί στην ισορροπία το συγκεκριμένο αυτί και το άλλο αυτί αναλαμβάνει τον ρόλο να ρυθμίζει την ισορροπία. Η επέμβαση που μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία στο γραφείο του γιατρού σας, μειώνει την συχνότητα και την σοβαρότητα των κρίσεων ιλίγγου. Άλλες θεραπείες είναι το κόψιμο του νεύρου που ελέγχει την ισορροπία,. Όταν η έκπτωση της ακοής είναι σοβαρή ή η πάθηση συνοδεύεται από σοβαρούς ιλίγγους, ολόκληρο το έσω αυτί μπορεί να καταστραφεί. Και πάλι το άλλο αυτί αναλαμβάνει να ρυθμίζει την ισορροπίας σας. Αν η νόσος του Meniere επηρεάζει και τα δυο αυτιά σας, η θεραπεία είναι πιο δύσκολη. Μπορείτε να εγχειριστείτε στο πιο εξασθενισμένο αυτι, για να σταματήσετε τις πιο εξουθενωτικές κρίσεις.   ¯    Ατομική φροντίδα   Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ότι οι κρίσεις μειώνονται σε συχνότητα και σοβαρότητα, όταν μειώνουν την κατανάλωση αλκοόλ, νικοτίνης και καφεΐνης.   Δημήτριος Κρυπωτός Ιατρός Παθολόγος