Μακιγιάζ θεάτρου

Το Μακιγιάζ Θεάτρου Σκηνής αποτελεί έναν εξειδικευμένο τομέα του Μακιγιάζ. Κάθε θεατρική ή χορευτική παράσταση και κάθε κινηματογραφική ή τηλεοπτική ταινία, στηρίζεται σε χαρακτήρες οι οποίοι με το μακιγιάζ και το κοστούμι ολοκληρώνονται και παρουσιάζουν αποτελεσματικά το ρόλο τους.   Η αισθητική μεταμόρφωση των ηθοποιών είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής δημιουργίας στις παραστατικές και οπτικοακουστικές τέχνες.   Γενικά για το μακιγιάζ θεάτρου Ο χαρακτήρας θα είναι πειστικός μόνο αν εξοικειωθούμε με τη δομή του προσώπου και γνωρίσουμε καλά την επίδραση του φωτός και της απόσταση της σκηνής σε σχέση με τη θέση του θεατή ή το φακό.   Η δομή του προσώπου Πριν την εφαρμογή του μακιγιάζ παρατηρείστε και νιώστε με τα δάκτυλα το πρόσωπο που θα μακιγιάρετε. Εντοπίστε τα βασικά οστά: τα υπερόφρυα, τα ζυγωματικά και το πηγούνι. Μπορούμε να αλλάξουμε την εμφάνιση ενός προσώπου αλλά πάντα δουλεύουμε εντός των ορίων που θέτουν αυτά. Όταν καταλάβουμε τις θέσεις των οστών, μπορούμε να παίξουμε με το φως και τη σκιά έτσι ώστε να ενισχύσουμε τα χαρακτηριστικά ή να δημιουργήσουμε ένα νέο χαρακτήρα.   Η υφή του δέρματος Η υφή του δέρματος είναι που θα μας καθορίσει το είδος του μακιγιάζ που θα χρησιμοποιήσουμε, δηλαδή αν τα υλικά θα είναι υδατοδιαλυτά ή λιπαρά. Για παράδειγμα, σε ένα δέρμα με ανοιχτούς πόρους, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε λιπαρό μέικ απ, γιατί έτσι το σμήγμα δεν θα αφήνει ίχνη πάνω του.   Το χρώμα του δέρματος Στο διορθωτικό μακιγιάζ η βάση έχει χρώμα που να ταιριάζει στο φυσικό χρώμα δέρματος του μοντέλου. Στο μακιγιάζ χαρακτήρων ίσως χρειαστεί να επιλέξουμε βασικό χρώμα διαφορετικό από το φυσικό χρώμα του προσώπου, ανάλογα με το ρόλο που θα απεικονίσουμε. Στο γεροντικό μακιγιάζ ειδικότερα η επιλογή του βασικού χρώματος καθορίζεται από την ηλικία που αφορά ο ρόλος.   Έκφραση Αν και η δομή του προσώπου όσον αφορά στα οστά δεν αλλάζει, η έκφραση που προέρχεται από την κίνηση των υών και την επίδρασή της στη σάρκα του προσώπου μπορεί να ενισχυθεί ή να διαμορφωθεί κατάλληλα. Τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του προσώπου είναι τα μάτια και το στόμα. Όταν σχεδιάζουμε το μακιγιάζ πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτά τα σημεία.   Σκίαση και φωτεινότητα Το πρόσωπο, όπως κάθε στερεό αντικείμενο, αποκαλύπτει τη μορφή του με αντιπαράθεση φωτός και σκιάς. Η τέχνη του μακιγιέρ είναι ακριβώς η γνώση και κατανόηση της τοπογραφίας του προσώπου. Όταν σταθούμε μπροστά στο φως κάποια σημεία του προσώπου είναι στη σκιά ενώ άλλα φωτίζονται. Σκιασμένα δείχνουν οι κόγχες των ματιών, οι κρόταφοι, οι πλευρές της μύτης ενώ προβάλλουν συγκρατώντας το φως, το μέτωπο, ο άξονας της μύτης, το πηγούνι κ.λπ. Παρατηρώντας αυτά τα σημεία και παίζοντας με τη σκιά και τη φωτεινότητα, μπορούμε να δώσουμε βάθος ή τονισμό όπου είναι αναγκαίο.   Φωτισμός της σκηνής – Απόσταση Τα φώτα κατά κανόνα έρχονται από ψηλά, από μπροστά και το πλάι. Όσο δυνατότερος είναι ο φωτισμός, τόσο απαλότερο θα φανεί το μακιγιάζ στη σκηνή. Επίσης, το χρώμα στα φώτα που χρησιμοποιούνται, επηρεάζουν το χρώμα του μακιγιάζ, γιατί καθορίζουν την αίσθηση του χρώματος που λαμβάνει τελικά ο θεατής. Ένα μακιγιάζ μπορεί να φανεί σκούρο, ωχρό ή και πλήρως αλλοιωμένο. Η απόσταση επηρεάζει επίσης το είδος του μακιγιάζ και την έντασή του. Όταν το κοινό είναι πολύ κοντά, όπως συμβαίνει στο θέατρο, ιδιαίτερα σε μοντέρνους θιάσους που παίζουν κοντά στο κοινό ή με συμμετοχή του κοινού, τότε τονίζουμε περισσότερο τις φωτεινότητες παρά τις σκιάσεις. Ο τόνος της σκίασης μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικός από κοντινή απόσταση. Στο παραδοσιακό θέατρο, το μακιγιάζ πρέπει να φαίνεται ως το βάθος της αίθουσας, οπότε τονίζεται περισσότερο.   Πληροφορίες από διάφορες πηγές στο διαδίκτυο