Κεχριμπαροθεραπεία

Οι μέθοδοι  που εφαρμόζεται η θεραπεία είναι:  

• Λήψη από το στόμα (σκόνης, διαλύματος και αλάτων)
• Εισπνοή καπνού κεχριμπαριού (να καίγεται δηλαδή σαν λιβάνι)
• Εισαγωγή στο έντερο (κλύσματα)
• Εξωτερική χρήση (αλοιφής, λαδιών, σκόνης)
• Επίσης μάλαξη με τις κεχριμπαροπέτρες, περπάτημα πάνω σε χαλίκια ήλεκτρου, χρήση της πέτρας σαν κόσμημα, φυλαχτό και κομπολόι.

Είναι κατανοητό ότι για να είναι αποτελεσματικά τα παραπάνω απαιτείται  πραγματικό κεχριμπάρι, αυθεντικό, γνήσιο, το οποίο βεβαίως είναι εξαιρετικά δυσεύρετο για να μην πούμε ανύπαρκτο. Σήμερα αν βρούμε αληθινό κεχριμπάρι θα είναι με τη μορφή κομπολογιού, δηλαδή μικρές πέτρες περασμένες σε σκοινί ή δέρμα  που θα το παίζουμε στα χέρια μας. Αυτή η δραστηριότητα είναι μια μορφή θεραπείας γιατί προσδίδει ηρεμία και χαλάρωση στον χρήστη δίνοντας διέξοδο στον εκνευρισμό και την αμηχανία. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις δρουν σαν φυσικό αγχολυτικό χωρίς παρενέργειες Αν πράγματι το κομπολόι αποτελείται από αληθινό κεχριμπάρι ή αληθινούς κρυστάλλους τότε εξισορροπούνται τα ιόντα και απομακρύνεται ο στατικός ηλεκτρισμός. Το χάδι πάνω στις στρογγυλεμένες χάντρες και στη μεταξένια φούντα λειτουργεί όπως το χνουδωτό αρκουδάκι στα μωρά, χαλαρώνει το σώμα και ηρεμεί το νευρικό σύστημα. Επίσης διώχνει ή μειώνει κακές συνήθειες όπως κάπνισμα και φάγωμα νυχιών.   Το κομπολόι ήρθε στην Ελλάδα στο 1453 μΧ  όταν  τη χώρα υποδούλωσαν οι Τούρκοι που μαζί με τον υπόλοιπο εξοπλισμό τους μας ήρθαν και με τα κομπολόγια τους. Από παλιό αληθινό κεχριμπάρι με βελούδινες ή μεταξωτές φούντες, τεράστια στο μέγεθος. Πραγματικά έργα τέχνης. Ο κάτοχος το περιέφερε με καμάρι γιατί ήταν περήφανος για την  χρηματική αξία του και το κύρος που του προσέδιδε. Τα καλά κομμάτια τα είχαν φυσικά οι αξιωματούχοι ενώ οι απλοί στρατιώτες  είχαν τεσπίχια (κομπολόγια) από ευτελή υλικά. Το χρησιμοποιούσαν αρχικά  για θρησκευτικούς σκοπούς. Με κάθε πέτρα (κόμπο) έλεγαν και μια προσευχή. Το ίδιο έκαναν και οι Έλληνες με το κομποσκοίνι. Αλλά επικράτησε και η χρήση για απλή χαλάρωση. Οι πασάδες και οι μπέηδες έριχναν επιδεικτικά τη μια χάντρα πάνω στην άλλη για να ακουστεί ο ιδιαίτερα γοητευτικός ήχος του κεχριμπαριού και να επιδείξουν την εξουσία και την ανωτερότητά τους. ΄Οντας κατακτητές αυτό είχε σημασία. Σήμερα είναι άκρως ενοχλητικό να ακούς κάποιον να παίζει δυνατά το κομπολόι του, το οποίο αν είναι από φτηνά υλικά βγάζει κακό ήχο και υποδεικνύει απλώς την ασημαντότητα και την κακώς εννοούμενη μαγκιά του κατόχου του. Το κομπολόι επικράτησε στην Ελλάδα και για έναν άλλο λόγο: καθώς ήταν είδος προσωπικό, ο καθένας είχε την ελευθερία να το φτιάξει όπως ήθελε σε μέγεθος και χρωματισμούς. Ήταν συντροφιά το κομπολόι, ηρεμία, φυλαχτό, αν ήταν κειμήλιο δε, είχε και συναισθηματική αξία. Φτιάξτε ένα κομπολόι επιλέγοντας τις πέτρες του στο χρώμα και στο μέγεθος που προτιμάτε, επιλέγοντας αυτές να είναι χωρίς γωνίες για να μην πληγώνονται τα χέρια σας, περάστε τις σε ένα δερμάτινο κορδόνι, στολίστε το με τη φούντα της αρεσκείας σας, προσθέστε διακοσμητικά στοιχεία και σύμβολα της επιλογής σας και κάντε… θεραπεία, αφήνοντάς  το να γίνει καταφύγιο και παρηγοριά αφού θα αντικατοπτρίζει  την προσωπική σας αισθητική και κουλτούρα.   Προσοχή - Το αληθινό κεχριμπάρι επιπλέει στο αλμυρό  νερό. Η σωστή αναλογία είναι 10 κουταλάκια του γλυκού αλάτι σε 250 γρ νερό. - Αν το τρυπήσετε με καυτή βελόνα θα αναδυθεί η μυρωδιά του ρετσινιού. - Πάνω στην πέτρα γίνεται διάθλαση του φωτός όπως και στους ορυκτούς κρυστάλλους. - Αν το ακουμπήσετε στα χείλη σας αφήνει μια αίσθηση ζεστασιάς, αντίθετα το πλαστικό είναι σκληρό και το γυαλί παγωμένο. Υπάρχουν χιλιάδες απομιμήσεις του κεχριμπαριού, δηλαδή πέτρες που φτιάχνονται από ρινίσματα κεχριμπαριού, πρεσαριστό κεχριμπάρι , ρητίνες κλπ. Όλα αυτά είναι  μέθοδοι παραγωγής βότσαλων κεχριμπαριού που περιέχουν προσμίξεις διαφόρων φτηνών υλικών. Ο πιο ασφαλής τρόπος για να αξιολογήσετε την πέτρα είναι της χρονολόγησης με το τεστ του άνθρακα 14. Αν σας δείξει ηλικία …κάποιων εκατομμυρίων ετών τότε μπορείτε να είστε σίγουροι για την αυθεντικότητά της. Αν σας τύχει λοιπόν να κρατήσετε ποτέ στα χέρια σας αληθινό κεχριμπάρι  σκεφτείτε πόσα χρόνια χρειάστηκε για να γίνει, πόσοι άνθρωποι επωφελήθηκαν αγγίζοντάς το, πόσοι βοηθήθηκαν κάνοντας θεραπείες, το μακραίωνο ταξίδι που έκανε για να βρίσκετε στα χέρια σας αυτή τη στιγμή, νοιώστε τη “ζεστασιά” του και θαυμάστε τους ιριδισμούς που σχηματίζονται. Αφήστε την αρνητική ενέργεια να φύγει και δεχτείτε τον εξαγνισμό και την ισορροπία που επιφέρει η φυσική αυτή πέτρα.   Σύνταξη και επιμέλεια άρθρου: Μαίρη Πικούνη, απόφοιτη τμήματος Β. Φυσικοθεραπευτών – ΕΠΑ.Σ Αθηνών