Καρδιολογικές εξετάσεις

Οι καρδιολογικές εξετάσεις που διενεργούνται με σκοπό τη διάγνωση ή την πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων περιγράφονται παρακάτω:

1. Ηλεκτροκαρδιογραφικός έλεγχος

Με την εξέταση αυτή, παίρνουμε τα ηλεκτρικά δυναμικά που παράγονται και μεταδίδονται από τα αυτόματα κέντρα της καρδιάς.  Επειδή τα δυναμικά αυτά, διαχέονται σε όλο τον οργανισμό, βάζοντας ηλεκτρόδια σε διάφορα σημεία του σώματος, τα παίρνουμε με τη βοήθεια του ειδικού αυτού μηχανήματος. Τα δυναμικά αυτά γράφονται αυτόματα σε ένα “κυλιόμενο” χαρτί που κινείται με καθορισμένο ρυθμό.  Η εικόνα που δείχνει το χαρτί λέγεται ηλεκτρικαρδιογράφημα.  Ο ηλεκτροκαρδιογραφικός έλεγχος είναι η σπουδαιότερη εξέταση της καρδιάς. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να διαγνώσουμε την στηθάγχη, το έμφραγμα, τις αρρυθμίες κλπ.  

2. Ακτινολογική εξέταση

  Στην ακτινολογική εξέταση του θώρακος όπως ξέρουμε “απεικονίζεται” εκτός από την σκιά της σπονδυλικής στήλης και των πλευρών και η σκιά της καρδιάς που έχει καθορισμένο σχήμα.  Οι διάφορες παθήσεις της καρδιάς και κυρίως των βαλβίδων προκαλούν μεταβολές στο φυσιολογικό σχήμα της καρδιάς και γι’ αυτό βοηθά πολύ η ακτινολογική εξέταση.   Γενική θεραπευτική   Συντηρητική θεραπεία   Οι παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος επειδή έχουν επίπτωση σε όλο τον οργανισμό χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Γι’ αυτό εκτός από την φαρμακευτική θεραπεία ιδιαίτερη σημασία έχει και η δίαιτα και η ανάπαυση του ασθενούς για να μην επιβαρρύνεται η ήδη κουρασμένη ή βλαμμένη καρδιά.   Υγιεινοδιαιτητικοί κανόνες   -    Η δίαιτα και κυρίως η αποφυγή άλατος συνιστώνται σχεδόν σε όλες τις παθήσεις. Όπως ξέρουμε το αλάτι κατακρατεί νερό. Όταν είσέλθει στον οργανισμό κατανέμεται σε όλα τα υγρά του σώματος (αίμα, υγρό των ιστών - ενδοκυττάριο υγρό).  Επομένως αν θέλουμε να μειωθεί ο όγκος του αίματος, πρέπει να το περιορίζουμε.  Επιπλέον αν θέλουμε να μειωθεί το υγρό των ιστών που συμβαίνει στα οιδήματα (πρήξιμο) πρέπει πάλι να το περιορίσουμε.  Τέλος, πρέπει να αποφεύγονται οι λιπαρές ουσίες (χοληστερίνη) γιατί είναι υπεύθυνες για την δημιουργία αθηροσκλήρωσης, που προκαλεί την στηθάγχη και το έμφραγμα (μια από τις συ-χνότερες αιτίες θανάτου στην εποχή μας).   -    Η ανάπαυση επιβάλλεται σε όλα σχεδόν τα καρδιακά νοσήματα, για να μην επιβαρρύνεται η καρδιά.  

Φαρμακευτική αγωγή

  Καρδιοτονωτικά φάρμακα   Είναι φάρμακα που αυξάνουν την ένταση της συστολής της καρδιάς και την βοηθούν να εξωθεί το αίμα σε πειρπτώσεις που έχει κουραστεί το μυοκάρδιο. Είναι σπουδαία φάρμακα αλλά χρειάζεται προσοχή στην εφαρμογή τους γιατί είναι τοξικά.   Διουρητικά φάρμακα   Αυξάνουν την διούρηση οπότε μειώνεται ο όγκος του αίματος. Χορη-γούνται μαζί με τα καρδιοτονωτικά.   Αντιυπερτασικά φάρμακα   Αυτά μειώνουν την πίεση του αίματος όταν αυτή είναι αυξημένη και χορηγούνται σε συνδυασμό με διουρητικά στην υπέρταση (πίεση).   Αγγειοδιασταλτικά φάρμακα   Προκαλούν την διαστολή των αγγείων και χορηγούνται κυρίως στην στηθάγχη και το έμφραγμα. Η σημασία τους είναι μεγάλη.   Αγγειοσυσπαστικά φάρμακα   Προκαλούν αγγειοσυστολή και δίνονται σε πολλές περιπτώσεις που έ-χουμεπτώση της πίεσης (shock). Όταν η συστολική πέσει μόνιμα κάτω α-πό 70 - 60 mmHg, τότε επέρχεται ο θάνατος.   Χειρουργική θεραπεία   Η χειρουργική της καρδιάς έχει προχωρήσει πολύ (μεταμοσχεύσεις). Ορισμένες παθήσεις της καρδιάς θεραπεύονται μόνο χειρουργικά π.χ. οι παθήσεις των βαλβίδων όπου τοποθετούνται πλαστικές βαλβίδες.  Οι μεταμοσχέυσεις γίνονται μόνο σε περιπτώσεις που έχει νεκρωθεί μεγάλο τμήμα της καρδιάς (έμφραγμα), οπότε η ζωή του ασθενούς γίνε-ται προβληματική. Δυστυχώς όμως βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, γιατί προκύπτει το θέμα της αποβολής του ξένου προς τον οργανισμό λευκώματος.   Δημήτριος Κρυπωτός Ιατρός Παθολόγος