Εκδορές είναι οι επιπόλαιες, μηχανικές κακώσεις. Με τον όρο αυτό εννοούμε τα επιφανειακά τραύματα κατά τα οποία “βγαίνουν” κάποιες στοιβάδες δέρματος. Πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τραυματισμοί.
Η
θλάση είναι μια
κάκωση που προκαλείται από την συμπίεση των ιστών του δέρματος και των υποκείμενων ιστών.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κάκωσης μπορεί να είναι:
- Η εκχύμωση που είναι η διάχυση ελάχιστου αίματος και αρκετού πλάσματος (ορού) στον υποδόριο ιστό.
- Κάποιος μώλωπας, η σύνθλιψη, δηλαδή, του υποδόριου ιστού με την παρουσία περισσότερου αίματος και πρήξιμο.
- Ένα αιμάτωμα, που είναι η συγκέντρωση αίματος μέσα σε μια κοιλότητα.
Μπορεί να γίνει από διάφορα όργανα. Η σοβαρότητα της θλάσης και ο πιθανός κίνδυνος της ζωής του ασθενούς εξαρτάται από το πόσο σημαντικά ήταν τα όργανα που επλήγησαν.
Οι πρώτες βοήθειες είναι ανάλογες των βλαβών, ενώ είναι απαραίτητη η ακινητοποίηση του ατόμου, ο έλεγχος για κάποιο κάταγμα, αιμορραγία (εσωτερική ή εξωτερική) και ο έλεγχος των ζωτικών του λειτουργιών.
Τραύμα λέμε την κάθε λύση της συνέχειας του δέρματος και των υποδόριων ιστών και μπορούν να προκληθούν από διάφορα όργανα. Τα τραύματα παρουσιάζουν:
- Τα χείλη.
- Τα τοιχώματα και
- Ο πυθμένας του τραύματος.
Ανάλογα με το τι προκάλεσε το τραύμα, έχουμε τις εξής κατηγορίες:
- Τέμνοντα, όταν κόβουν.
- Νύσσοντα, όταν τρυπάνε και έχουν λεπτή διατομή.
- Διατιτραίνοντα, όταν έχουν μεγάλη διατομή και είναι διαπεραστικά.
- Θλώντα, όταν είναι συνθλιπτικά.
- Βαριά τραύματα, συνήθως γίνονται από όπλα.
- Μικτό θλαστικό τραύμα στο οποίο συνυπάρχει η κάκωση των ιστών με την θλάση και το απλό τραύμα.
- Αποσπασματικό τραύμα ή ακρωτηριασμός, που είναι η μερική ή πλήρης απόσπαση κάποιου άκρου του σώματος, όπως δάχτυλο, χέρι κλπ.
Η βαρύτητα ενός τραύματος εξαρτάται από την έκταση και το βάθος που έχει και από τα όργανα που τρώθηκαν.
Κατά την περιποίηση ενός τραυματισμού προσπαθούμε:
- Να διώξουμε διάφορα ξένα σώματα από το σημείο.
- Να ελέγξουμε την όποια αιμορραγία υπάρχει.
- Να καθαρίσουμε την περιοχή με αντισηπτικό.
- Να προσπαθήσουμε να ενώσουμε τα χείλη με σκοπό να βοηθήσουμε την επούλωση.
Πλένουμε το τραύμα με πολύ νερό και σαπούνι για να το καθαρίσουμε και να απομακρύνουμε τους λιπαρούς ρίπους. Μεγαλύτερα σώματα που ίσως έχουν σφηνώσει, τα αφαιρούμε μόνο όταν δεν χρειάζονται δύσκολους χειρισμούς.
Για τον καθαρισμό του χρειαζόμαστε οξυζενέ και καθαρές γάζες. χρησιμοποιούμε αντισηπτικό και, αφού πλησιάσουμε τα χείλη του τραύματος, κάνουμε μια περίδεση μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο.
Αν υπάρχει ακρωτηριασμός, αφού γίνουν όλα τα παραπάνω, τυλίγουμε το μέλος σε μια βρεγμένη γάζα με φυσιολογικό ορό, και το βάζουμε σε καθαρό σάκο. Στην συνέχεια το σκεπάζουμε με πάγο ενώ φροντίζουμε να φτάσουμε στο νοσοκομείο το ταχύτερο δυνατό.
Κρυπωτός Δημήτριος
Ιατρός – Παθολόγος
Εύη Ζάρπα
Αξιολογήστε το Άρθρο