Θεραπεία με υπερήχους

Υπέρηχοι είναι κύµατα υψηλής συχνότητας που όμως δεν είναι δυνατόν να ακουστούν από το ανθρώπινο αυτί ενώ θεραπεία µε υπερήχους καλείται η µηχανική ταλάντωση των ιστών. Οι πιο συνηθισµένες συχνότητες υπερήχων που χρησιµοποιούνται για την θεραπεία της κυτταρίτιδας κυµαίνονται από 1 MHz έως 30 Mz. Με την αύξηση της συχνότητας, παρατηρείται κλιµακούµενη µείωση της διεισδυτικής ικανότητας. Οι υπέρηχοι παράγονται από την επίδραση εναλλασσόµενου ρεύµατος υψηλής συχνότητας σε ειδικό πιεζοηλεκτρικό κρύσταλλο, του οποίου το είδος και το µέγεθος καθορίζει τη συχνότητα και τη ταχύτητα διάδοσης των παραγοµένων κυµάτων. Όσο µεγαλύτερη σε πρωτεΐνες και µικρότερη σε νερό είναι η περιεκτικότητα των ιστών, τόσο µικρότερο είναι το ποσοστό της ενεργείς των υπερήχων που µπορεί να απορροφηθεί απ’ αυτούς. Μείωση της ενεργείας των υπερήχων που απορροφάται από τους ιστούς, προκύπτει επίσης από µηχανισµούς αντανάκλασης και διάθλασης. Τέλος, όσο µικρότερη είναι η συχνότητα των υπερήχων τόσο µεγαλύτερη είναι η διεισδυτικότητα τους από τους ιστούς. Τα βιοφυσικά αποτελέσµατα των υπερήχων στους ιστούς διακρίνονται σε: Μηχανικά – περιοδική συµπίεση και αποσυµπιέσει των ιστών και µικροµάλαξη, µε αποτέλεσµα ελάττωση του οιδήµατος και βελτίωση της παροχέτευσης από τους ιστούς των αχρήστων ή τοξικών προϊόντων του µεταβολισµού. Θερµικά – παραγωγή θερµότητας λόγω αύξησης της τριβής µεταξύ των κυττάρων κατά τη διάρκεια της µικροµάλαξης και Βιολογικά – βελτίωση της κυκλοφορίας του αίµατος και αύξηση της διαπερατότητας των κυτταρικών µεµβρανών. Η µεταφορά ενεργείας των υπερήχων µπορεί να γίνει είτε µε άµεση επαφή (τεχνική συνεχούς κίνησης της κεφαλής των υπερήχων), είτε από απόσταση µεταξύ κεφαλής και του δέρµατος που γίνεται µε την τεχνική της παρεµβολής µε νερό. συχνότερα χρησιµοποιείται η τεχνική άµεσης επαφής µε παρεµβολή ενός αγώγιµου ενδιαµέσου υλικού, το οποίο τοποθετείται µεταξύ της κεφαλής των υπερήχων και του δέρµατος. Το ιδανικότερο ενδιάµεσο αγώγιµο υλικό θεωρείται το ζελέ. Η απελευθέρωση της ενεργείας των υπερήχων µπορεί να είναι είτε συνεχής είτε παλµική. Ο λόγος χρήσης της παλµικής µορφής είναι η απάλειψη των προκαλουµένων από τους υπερήχους θερµικών αποτελεσµάτων. Έτσι δίνεται η δυνατότητα χρήσης µεγαλύτερων εντάσεων, µε πολύ πιο εντυπωσιακά θεραπευτικά αποτελέσµατα. Στην αισθητική επιτρέπεται ένταση ίση µε 2 watt/cm για τη χρήση υπερήχων συνεχούς µορφής και 3 watt/cm για τη χρήση υπερήχων παλµικής µορφής. Ο χρόνος εφαρµογής τους εξαρτάται από τις διαστάσεις της επιφανείας της προς θεραπεία περιοχής. Θεραπεία κάτω από 8 min δεν είναι σχεδόν ποτέ επαρκής. Ανώτερος χρόνος θεραπείας σε µεγάλες δερµατικές επιφάνειες θεωρούνται τα 20 min. Αν υπάρχει δερµατική ευαισθησία η προκληθούν δυσάρεστα υποκειµενικά ενοχλήµατα (ζαλάδες, ναυτία, πονοκέφαλοι, κόπωση) τότε πρέπει να επιλέγονται χαµηλότερες τιµές κατά την εφαρµογή της συγκεκριµένης θεραπείας. Οι πρώτες 10-12 θεραπευτικές συνεδρίες µπορούν να γίνονται είτε µια φορά την ηµέρα είτε µέρα παρά µέρα. Στη συνεχεία η εφαρµογή των υπερήχων πρέπει να διακόπτεται για 15 µέρες και µετά να επαναλαµβάνεται η ιδία σειρά των 10-12 συνεδριών. Τα πρώτα θεραπευτικά αποτελέσµατα των υπερήχων παρατηρούνται µετά από 4-5 συνεδρίες. Αντενδείξεις εφαρµογής της παραπάνω µορφής θεραπείας είναι οι οφθαλµικές και καρδιακές παθήσεις, η κύηση, η έλλειψη αισθητικότητας, η τοπική ισχαιµία, οι διαταραχές πήξης του αίµατος, οι σηπτικές φλεγµονές, οι ενδοπροσθέσεις και το πιθανό ιστορικό νεοπλασίας.   Επιμέλεια κειμένου: Ζάρπα Ευαγγελία Πτυχιούχος Αισθητικός - Κοσμητολόγος (ΤΕΙ Αθήνας) Πηγή :Παχυσρκία και κυτταρίτιδα - Οι συμπληγάδες της ομορφιάς - Σ. Αρχοντάκης