Η νέα διάσταση της τεχνολογίας

Η νανοτεχνολογία, ή ο αποκαλούμενος κόσμος στο ελάχιστο μέγεθος, είναι η επιστήμη και τεχνολογία που αναπτύσσονται σε κλίμακα ατόμων και μορίων με ελάχιστο μέγεθος μικρότερο των 100 νανόμετρων. Για να αντιληφθούμε τα απίστευτα μικροσκοπικά μεγέθη στα οποία αναφέρεται αυτή η επιστήμη, αρκεί να πούμε ότι ένα νανόμετρο είναι περίπου 80.000 φορές μικρότερο από μία ανθρώπινη τρίχα. Η κλίμακα στην οποία υφίσταται ο νανόκοσμος, είναι ασύλληπτη με τους τρόπους που συνήθως αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος τον κόσμο. Ωστόσο η εφαρμογή της αναμένεται να επηρεάσει καθοριστικά την παραγωγική και οικονομική διαδικασία, ενώ δεν είναι και λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι νανοτεχνολογίες θα αποτελέσουν τον πυρήνα της επόμενης βιομηχανικής επανάστασης. Οι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι με την ανάπτυξη νανο-ρομπότ και νανο-τσιπ, που η διάμετρός τους θα είναι περίπου χίλιες φορές μικρότερη από τη διάμετρο μιας ανθρώπινης τρίχας, θα ανοιχτούν νέα σύνορα σε πλειάδα επιστημών μεταξύ των οποίων την ηλεκτρονική, την πληροφορική, την τεχνολογία υλικών, την ιατρική, τη βιοτεχνολογία κ.α. Η βιομηχανία καλλυντικών (μια από τις πρωτοπόρες στην υιοθέτηση καινοτομιών) πολύ νωρίς υιοθέτησε και τη νανοτεχνολογία. Τη δεκαετία του 90, συνέβη ένα πραγματικό άλμα στην παραγωγή καλλυντικών που ενσωματώνουν την επιστήμη αυτή. Τα νανοσωματίδια χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά για την ισχυροποίηση των συστατικών και για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά τους. Τα πιο διαδεδομένα νανοπροϊόντα της είναι οι μεμβράνες απορρόφησης υπεριωδών ακτίνων high – SPF και οι νανοκλωστές της που χρησιμοποιούνται σε βαφές, κραγιόν (αλλά και κόλλες και ενδύματα υψηλής αντοχής). Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή βιομηχανία καλλυντικών Colipa, τα «nanos» που χρησιμοποιούνται σε άλλους βιομηχανικούς τομείς, σε ότι αφορά την μοριακή τους δομή, τον τρόπο χρήσης τους και τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον. Στην πράξη η εφαρμογή νανοτεχνολογίας στα καλλυντικά αφορά δύο τύπους: τα νανο-γαλακτώματα και τα νανο-χρωστικά. Στα νανο-γαλακτώματα ενσωματώνονται δραστικά συστατικά σε λιποσώματα και νανοσωματίδια, με σκοπό να διεισδύσουν στις βαθύτερες στιβάδες του δέρματος. Τα νανο-χρωστικά, όπως το διοξείδιο του τιτανίου και το οξείδιο του ψευδαργύρου, χρησιμοποιούνται στα αντηλιακά, με στόχο να μπλοκάρουν αποτελεσματικότερα την υπεριώδη ακτινοβολία. Εκτιμάται ότι περίπου το 3% των καλλυντικών που διατίθενται στην κοινοτική αγορά, περιέχει συνθετικά νανοσωματίδια. Η τεράστια πλειονότητα αυτών των προϊόντων, είναι αντηλιακά προϊόντα που περιέχουν φυσικά φίλτρα UV. Σε αντίθεση με τα χημικά φίλτρα (τα οποία απορροφούν την ακτινοβολία UV), τα φυσικά φίλτρα δρουν μέσω της αντανάκλασης της ακτινοβολίας. Τα φυσικά φίλτρα UV αποτελούν σημαντική εναλλακτική λύση στα χημικά φίλτρα, ιδίως για καταναλωτές με ευαίσθητο δέρμα. Σύμφωνα με την τρέχουσα επιστημονική γνώση, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει δερματική διείσδυση των συνθετικών νανοσωματιδίων. Τα σωματίδια απλώς διεισδύουν στις «κοιλάδες» της επιδερμίδας που σχηματίζονται από τους θύλακες των τριχών.   Ζάρπα Ευαγγελία Πτυχ. Αισθητικός – Κοσμητολόγος ΤΕΙ Αθήνας Καθηγήτρια Αισθητικής – Πιστοποίησης Εισηγήτρια σεμιναρίων