Ο
ειλεός είναι η κατάσταση του εντέρου κατά την οποία διακόπτεται η προώθηση του εντερικού περιεχομένου.
Σαν αίτιο μπορεί να θεωρηθεί η απόφραξη του εντέρου οπότε και λέ-γεται αποφρακτικός, ή παράλυση του τοιχώματος του έντέρου, οπότε λέγεται παραλυτικός.
Η απόφραξη μπορεί να συμβεί από όγκο που πιέζει από έξω, από ξένο σώμα σφηνωμένο μέσα στον αυλό ή από νεοπλάσματα στο τοίχωμα του εντέρου που το φράσσει.
Η παράλυση συμβαίνει κατά τις βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις, τον τοκετό, την περιτονίτιδα και τις λοιμώξεις του εντέρου.
Συμπτωματικά παρουσιάζει:
- Στον αποφρακτικό ειλεό, το έντερο προσπαθεί να νικήσει το εμπόδιο με περισταλτικές κινήσεις και έχουμε έντονα άλγη (κω-λικοειδή). Επειδή το περιεχόμενο κρατιέται δεν έχουμε έξοδο κοπράνων και αερίων. Μετά το έντερο κουράζεται και παύει να συστέλλεται.
- Στον παραλυτικό ειλεό, όπου το περιεχόμενο λιμνάζει σχεδόν σε όλο το μήκος του εντέρου, το τοίχωμα είναι χαλαρό, η κοιλιά αυξάνει σε όγκο (μετεωρισμός) και ο ασθενής δεν έχει πόνους.
Επιπλέον έχουμε εμμέτους, αρχικά “τροφώδεις”, μετά “χολώ-δεις” και τέλος “κοπρανώδεις”.
Ο ρογανισμός χάενι υγρά και ηλεκτρολύτες με τους εμμέτους και οι τροφές που λιμνάζουν στο έντερο “σήπτονται” και παρά-γονται τοξικές ουσίες οπότε η κατάσταση του ασθενούς γίνεται βαριά.
Η διάγνωση γίνεται με βάση την ακτινιλογική εικόνα που είναι χαρα-κτηριστική (υδραερικά επίπεδα από την απεικόνιση των υγρών και των αερίων) και την κλινική εικόνα.
Θεραπευτικά:
- Δίνονται ενδοφλεβίως ηλεκτρολύτες και H2O και τονώνεται η κυκλοφορία με ειδικά φάρμακα.
- Γίνονται συνεχείς αναρροφήσεις υγρών με καθετήρα.
- Στον μηχανικό ειλεό γίνεται εγχείρηση ενώ στον παραλυτικό χο-ρηγούνται φάρμακα που αυξάνουν τις κινήσεις του εντέρου π.χ. παρασυμπαθομιμητικά.
Δημήτριος Κρυπωτός
Ιατρός Παθολόγος
Αξιολογήστε το Άρθρο