Δυσμορφίες αυτιών

  Οι περισσότερες δυσμορφίες των αυτιών είναι συγγενούς αιτιολογίας.   Η πιο συνηθισμένη μορφική ανωμαλία του πτερυγίου του αυτιού είναι αυτή που χαρακτηρίζεται με τον όρο «προέχοντα ώτα». Το «πεταχτό αυτί» είναι ανωμαλία που οφείλεται συνήθως σε φτωχή διαμόρφωση της κυρτότητας της ανθέλικας ή σπανιότερα σε βαθύτερη του φυσιολογικού κόγχη, που έχει ως αποτέλεσμα να σχηματίζεται μεγαλύτερη γωνία.  Στις περισσότερες περιπτώσεις αφεστώτων ή προέχοντων αυτιών (75%), απουσιάζει η ανθέλικα με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται η γωνία που φυσιολογικά υπάρχει μεταξύ κόγχης και σκάφης.  Στο υπόλοιπο 25% των περιπτώσεων υπάρχει υπερανάπτυξη του χόνδρου της κόγχης με αποτέλεσμα να σχηματίζεται η λεγόμενη βαθιά κόγχη, ενώ η ανθέλικα διαγράφεται φυσιολογικά.  Δεν αποκλείεται όμως οι δύο καταστάσεις να συνυπάρχουν.  Η κατάσταση αυτή αφορά συνήθως και τα δύο πτερύγια, αλλά όχι σπάνια μπορεί να αφορά μόνο το ένα, γεγονός που επιτείνει τη δυσμορφία.  Άλλες συγγενείς ανωμαλίες, όχι και τόσο συχνές και οι οποίες περισσότερο αφορούν το σχήμα του χόνδρου, είναι τα παραπληρωματικά ωτία, ώτα κονίκλου ή κρεμάμενα, τα κυπελλοειδή ή χοανοειδή, τα ώτα «σατύρου», ανωμαλίες του λοβίου κ.λπ.  Ενδέχεται μάλιστα, μαζί με την κύρια ανωμαλία να υπάρχουν και άλλες μικρότερες, που αφορούν: α) τον αντίτραγο (ανώμαλη προεξοχή), β) την έλικα (μετατοπισμένη ουρά), γ) την κόγχη (υψηλό οπίσθιο τοίχωμα). Άλλες ανωμαλίες με τις οποίες καταπιάνεται η μορφοχειρουργική είναι αυτές που αφορούν το ανατομικό μέγεθος των διαφόρων μερών του πτερυγίου (για παράδειγμα μεγάλο λοβίο, έλλειψη λοβίων, οξύ πτερύγιο, έλλειψη πτερυγίου (Μικρωτία). Επίκτητες δυσμορφίες.  Οι περισσότερες οφείλονται σε τραυματισμούς (π.χ. τραυματική αιτιολογία δισχιδούς λοβίου που προέρχεται από βαρύ σκουλαρίκι), χειρουργικές επεμβάσεις αφαίρεσης όγκων του πτερυγίου και σε άλλες νοσογόνες καταστάσεις. Αντιμετώπιση παραμελημένων αιματωμάτων.  Πρόκειται για δύσκολες περιπτώσεις όσον αφορά την αντιμετώπισή τους και συνήθως εμφανίζονται σε παλαιστές, πυγμάχους κ.α.  Το αιμάτωμα οργανώνεται και σχηματίζει ουλή με χόνδρο, που παραμορφώνει ανεπανόρθωτα, πολλές φορές, το πτερύγιο.  Στις περιπτώσεις αυτές, γίνεται προσπάθεια λέπτυνσης του χόνδρινου πετάλου.   Ζάρπα Ευαγγελία Πτυχ. Αισθητικός - Κοσμητολόγος ΤΕΙ Αθήνας