Ανατομία μύτης

Η ρινοπλαστική είναι η πιο συχνά εκτελούμενη αισθητική χειρουργική επέμβαση. Η επανόρθωση της ακρωτηριασμένης μύτης, στις Ινδίες, αποτέλεσε την αρχή της ειδικότητας της Πλαστικής Χειρουργικής. Η επέμβαση της ρινοπλαστικής, αποσκοπεί στην εξασφάλιση της αρμονίας της μύτης με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου, βελτιώνοντας τη συνολική εμφάνισή του. Ήταν και είναι ακόμη για πολλούς η κορωνίδα των αισθητικών χειρουργικών επεμβάσεων. Ο κυριότερος λόγος είναι γιατί η μύτη αποτελεί το σημαντικότερο και προεξάρχον χαρακτηριστικό του προσώπου, του οποίου η διαφοροποίηση απαιτεί εκτός από χειρουργικό ταλέντο, πλήρη εξοικείωση με την ανατομία και φυσιολογία της περιοχής και βαθιά γνώση της Πλαστικής Χειρουργικής, υψηλού βαθμού αντίληψη του ωραίου. Επίσης η επιτυχία ή όχι της συγκεκριμένης επέμβασης, πολύ περισσότερο από ότι συμβαίνει στις άλλες, εξαρτάται και από την τελική υποκειμενική εκτίμηση που υφίσταται το αποτέλεσμα από το ίδιο το άτομο και από το στενό και το ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον. Ανατομία της μύτης Το κύτος της μύτης, βρίσκεται μεταξύ των οφθαλμικών κογχών. Διαιρείται ατελώς με το ρινικό διάφραγμα στις δύο ρινικές θαλάμες στις οποίες εκβάλλουν κοιλότητες και κόλποι της περιοχής. Η μύτη καταλαμβάνει το μέσο τριτημόριο του προσώπου και είναι κυρίαρχο στοιχείο του. Μοιάζει με τετράπλευρη πυραμίδα της οποίας η βάση είναι στο κάθετο επίπεδο του προσώπου. Οι δύο πλάγιες επιφάνειες αποτελούν τις δύο άλλες πλευρές της πυραμίδας που ενώνονται στο κέντρο και σχηματίζουν μαζί με τη ραχιαία πλευρά του διαφράγματος τη ράχη της μύτης. Η τέταρτη πλευρά της πυραμίδας ακολουθεί σχεδόν το οριζόντιο επίπεδο στο οποίο ανευρίσκονται η στυλίδα και η είσοδος των αναπνευστικών χοανών. Το επίπεδο αυτό σχηματίζει με το κάθετο επίπεδο γωνία περίπου 100 μοιρών, όση είναι δηλαδή η ρινοχειλική γωνία (στυλίδα-χείλος). Η μύτη εξωτερικά καλύπτεται από δέρμα και εσωτερικά από βλεννογόνο. Ο ρινικός σκελετός αποτελείται από τα ρινικά οστά, τις ρινικές αποφύσεις της άνω γνάθου, τους άνω και κάτω ή πτερυγιαίους χόνδρους και το διάφραγμα ή τετράπλευρο χόνδρο που διχάζει την αεροφόρο οδό σε δύο χοάνες. Το διάφραγμα διακρίνεται στο πρόσθιο χόνδρινο μέρος και το οπίσθιο οστέινο. Οι ρινικοί μύες είναι δύο, ο ρινικός και ο καθελκτήρας του ρινικού διαφράγματος και δεν προκαλούν σημαντικές κινήσεις, εκτός από περιπτώσεις έντονης αναπνευστικής δυσχέρειας. Οι δύο κάτω πλάγιοι χόνδροι σχηματίζουν τη στυλίδα και τα πτερύγια των μυκτήρων (ρουθουνιών). Το υψηλότερο σημείο τους είναι οι δύο θόλοι. Τα δύο αυτά σημεία μαζί με το σημείο της μετάπτωσης προς τη στυλίδα προς τα κάτω και τη ράχη της μύτης προς τα άνω, σχηματίζουν τον αισθητικό ρόμβο του ακρορρινίου. Οι δύο πλάγιες επιφάνειες της μύτης στο άνω τριτημόριο σχηματίζουν τους έσω κανθούς, στο μέσο μεταπίπτουν ομαλά στις παρειές, ενώ στο κάτω καταλήγουν στις ρινοπαρειακές αύλακες.   Ζάρπα Ευαγγελία Πτυχ. Αισθητικός – Κοσμητολόγος ΤΕΙ Αθήνας Καθηγήτρια Αισθητικής – Πιστοποίησης Εισηγήτρια Σεμιναρίων Εισηγήτρια Σεμιναρίων