Ανακοπή καρδιάς και καταπληξία (shock)

Ανακοπή καρδιάς και καταπληξία (shock) Η ανακοπή της καρδιάς είναι ένας αιφνίδιος θάνατος, με απώλεια των αισθήσεων χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος, την έλλειψη του σφυγμού με την πλειονότητα των περιπτώσεων (70-80%) να εμφανίζουν στεφανιαία νόσο ακόμα και αν δεν εμφανίζει συμπτώματα. Αν μειώσουμε τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, μειώνουμε και τον κίνδυνο ανακοπής. Οι κοιλίες μετυαφέρουν το αίμα σε όλο το σώμα. Μια δυσλειτουργία προκαλεί μαρμαρυγή, να σταματήσει το αίμα και να προκληθεί θάνατος. Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η στεφανιαία νόσος και τις πιο πολλές φορές συμβαίνει μακριά από κάποια βοήθεια. Αν υπάρχει καρδιακή λειτουργία γίνεται καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση για δυο λόγους. Να διατηρηθεί η οξυγόνωση του αίματος και η ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Καταπληξία (shock) Είναι ένα σύνδρομο κατά την διάρκεια του οποίου μειώνεται τόσο η ροή του αίματος, όσο και η επιστροφή του στην καρδιά με αποτέλεσμα την μείωση του οξυγόνου και των θρεπτικών ουσιών.   Οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν καταπληξία είναι:

• Η οξεία αιμορραγία με αποτέλεσμα την απώλεια μεγάλης ποσότητας αίματος.
• Το έμφραγμα του μυοκαρδίου.
• Η πνευμονική εμβολή.
• Κάποια πιθανή σηψαιμία ή μικροβιαιμία.
• Η αναφυλαξία.
• Μια βλάβη του νωτιαίου μυελού.

  Οι γιατροί, ανάλογα με την αιτία της καταπληξίας, δίνουν και το αντίστοιχο όνομα, όπως ολιγαιμικό, σηπτικό shock κλπ. Πρέπει να αναγνωριστεί γρήγορα και ν αρχίσει η θεραπεία για να προλάβουμε ανεπανόρθωτες βλάβες. Αντίθετα, αν καθυστερήσουμε αυξάνει την πιθανότητα θανάτου.   Τα συμπτώματα της καταπληξίας είναι:

• Ωχρότητα και ταχυκαρδία.
• Μπορεί να αυξηθεί λίγο η αρτηριακή.
• Το δέρμα του ασθενούς γίνεται υγρό και κολλώδες, κυρίως στα άκρα (άνω και κάτω).
• Πιθανή ναυτία ή έμμετος.
• Αν υπάρχει σηπτικό σοκ είναι πιθανό να εμφανιστούν δερματικές αιμορραγίες, εξ’ αιτίας των μικροθρομβώσεων που εμφανίζονται.
• Μπορεί να υπάρξει θόλωση της διάνοιας και, αν η κατάσταση επιδεινωθεί περισσότερο, απώλεια των αισθήσεων.

  Κατά την διάρκεια των πρώτων βοηθειών, ακολουθούμε την εξής πορεία: Ξαπλώνουμε τον ασθενή με το κεφάλι να βρίσκεται πιο χαμηλά από το υπόλοιπο σώμα με σκοπό να επιτυγχάνουμε την αιμάτωση των ζωτικών του οργάνων.

• Αντιμετωπίζουμε κάθε πιθανή αιμορραγία.
• Καλύπτουμε πιθανά τραύματα.
• Τον σκεπάζουμε με κάποια κουβέρτα για να μην κρυώνει.
• Δεν του δίνουμε να πιεί τίποτα για να μην υπάρξει κίνδυνος εισρόφησης ή εμμετού. Αν διψάει απλώς του βρέχουμε τα χείλη.
• Ακινητοποιούμε πιθανά κατάγματα.
• Παρέχουμε ψυχολογική υποστήριξη χωρίς να τον αφήνουμε μόνο του. Αν χρειαστεί να καλέσουμε εμείς ασθενοφόρο, αφήνουμε κάποιον άλλο μαζί του.

  Κρυπωτός Δημήτριος Ιατρός – Παθολόγος