Αλλεργική επιπεφυκίτιδα

Ως αλλεργία χαρακτηρίζουμε την αντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος σε κάποια ουσία, που την ονομάζουμε αλλεργιογόνο, η οποία μπορεί να προκαλέσει ενοχλητικά, υπερβολικά και πολλές φορές επικίνδυνα συμπτώματα στον οργανισμό, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα προκαλούσε.   Η αλλεργική επιπεφυκίτιδα αποτελεί την κλινική έκφραση της αλλεργίας του οργανισμού, σε κάποιο αλλεργιογόνο, στους οφθαλμούς. Ο επιπεφυκότας είναι μια σχεδόν διάφανη μεμβράνη, που καλύπτει τόσο το σκληρό χιτώνα (το ''άσπρο'' του ματιού) όσο και την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων και αποτελεί κύριο όργανο στόχο των αλλεργιογόνων.   Η αλλεργική επιπεφυκίτιδα δεν είναι μεταδοτική ασθένεια και η οπτική οξύτητα δεν επηρεάζεται, εκτός εάν προκύψουν επιπλοκές. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν ότι είναι αλλεργικοί σε συγκεκριμένες ουσίες θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με τα συστατικά που περιέχονται σε φάρμακα ή καλλυντικά που χρησιμοποιούν.   Οι αλλεργικές επιπεφυκίτιδες  διακρίνονται στις ακόλουθες μορφές:

• Εποχιακή (50%)
• Χρόνια
• Ατοπική
• Εαρινή
• Γιγαντιαίων θηλών

  Αιτίες Τα πιο κοινά αλλεργιογόνα είναι: η γύρη των λουλουδιών, τα ακάρεα της οικιακής σκόνης, μύκητες, τρίχες ζώων, η συνεχής χρήση φακών επαφής (αλλεργική επιπεφυκίτιδα γιγαντιαίων θηλών) αλλά και η χρήση ορισμένων καλλυντικών (μακιγιάζ, κρέμες προσώπου, μολύβια eyeliner κ.α.) και θεραπευτικών κολλυρίων.   Συμπτώματα Τα συνήθη συμπτώματα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας είναι: κνησμός (φαγούρα), ερυθρότητα, υδαρής έκκριση, αίσθημα καύσου. Κάποιες φορές μπορεί να συνυπάρχει οίδημα βλεφάρων ή και του επιπεφυκότα (χύμωση). Εάν έχουμε επιπλοκές που περιλαμβάνουν τον κερατοειδή (κερατοεπιπεφυκίτιδα) τότε χαρακτηριστική είναι και η φωτοφοβία.   Θεραπεία Καταρχήν εάν είναι γνωστά τα αλλεργιογόνα, το βασικό μέτρο είναι η πρόληψη και η αποφυγή της έκθεσης σε αυτά. Η θεραπεία, από την πλευρά του οφθαλμιάτρου, στοχεύει κυρίως στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Σε απλές περιπτώσεις αυτό επιτυγχάνεται με κρύες κομπρέσες, τεχνητά δάκρυα, κολλύριο αντιισταμινικών ή ήπιων στεροειδών σε βαρύτερες περιπτώσεις. Τα αντιισταμινικά από το στόμα μπορεί να βοηθήσουν ιδιαίτερα. Ο ασθενής θα πρέπει να εξετάζεται πάντα από τον οφθαλμίατρο ώστε να δίδεται  η κατάλληλη θεραπεία.   ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΞΥΔΗΣ Χειρουργός Οφθαλμίατρος Ειδικευθείς στην Παιδοφθαλμολογία στο Γ.Ν. Παίδων ¨Αγία Σοφία¨ Μέλος της Ελληνικής  Εταιρείας  Παιδοφθαλμολογίας και Στραβισμού.