Ακτινική υπερκεράτωση

Η ακτινική υπερκεράτωση ανήκει στις προκαρκινικές καταστάσεις και εµφανίζεται στις εκτεθειµένες στον ήλιο περιοχές, σαν µονήρεις πλάκες ή πολλαπλές λεπιδώδεις βλάβες οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε καρκίνωµα (προκαρκινωµατώδεις βλάβες). Στη δηµιουργία των ακτινικών υπερκερατώσεων συνεργάζονται δυο παράγοντες: α) η αθροιστική δράση της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρµα κατά την διάρκεια της ζωής του ατόµου. Αυτή εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος, τις συνήθειες, τα ρούχα, το επάγγελµα κ.τ.λ. και β) από την ικανότητα του δέρµατος να προστατεύεται από τον ήλιο, δηλαδή την ικανότητα παραγωγής µελανίνης. Συμπτώματα Οι ακτινικές υπερκερατώσεις εµφανίζονται κυρίως στο πρόσωπο, στα αυτιά, στο κεφάλι και ιδίως στους φαλακρούς, στα αντιβράχια και στη ραχιαία επιφάνεια των ποδιών. Αρχικά οι βλάβες παρουσιάζονται σαν µια κηλίδα του δέρµατος µε τραχύτητα της επιδερµίδας. Το χρώµα µπορεί να είναι όπως το φυσιολογικό δέρµα ή συχνότερα είναι κιτρινωπό, καφεοειδές ή ερυθρό. Αργότερα η επιφάνεια γίνεται λεπιδώδης.  Τα λέπια προσφύονται στερεώς και όταν αποµακρυνθούν µπορεί να δηµιουργηθεί µικροαιµοραγία. Αργότερα αυτά επανασχηµατίζονται. Μερικές φορές µπορεί να αναπτυχθεί δερµατικό κέρας. Αρχικά οι ακτινικές υπερκερατώσεις έχουν µέγεθος µικρό (λίγα mm) ή µπορεί και πολύ µεγαλύτερο. Ακολούθως οι βλάβες παχύνονται και αναπτύσσεται υπερκεράτωση. Η πάχυνση της βάσης της ακτινικής υπερκεράτωσης µε αύξηση συχνά της της ερυθρότητας, είναι ύποπτα σηµεία για καρκινωµατώδη εξαλλαγή. Το καρκίνωµα που αναπτύσσεται είναι ένα καλώς διαφοροποιηµένο ακανθοκυτταρικό µε µια µικρή τάση να δώσει µεταστάσεις.   Δημήτριος Κρυπωτός Ιατρός Παθολόγος